Excerpt Scott Kelby’s digitale fotografie boek, Hoofdstuk 3 De waarheid over lenzen - Sommige lenzen hebben twee diafragma’s
Sommige lenzen hebben twee diafragma’s
Soms zie je een zoomlens met twee verschillende diafragma’s. Dat betekent dat bij het kortere bereik (bij een 18-200mm-lens zou dat rond 18 mm zijn) de laagst mogelijke diafragmawaarde f/3.5 is. Zoom je uit tot 200 mm, dan is f/5.6 het laagst mogelijke. Zit je ertussenin, dan neemt het diafragma geleidelijk toe. (Bij 100 mm zit je dan op f/4.)
Dit betekent twee dingen. (1) Uitgezoomd (18 mm) kun je bij veel minder licht opnamen maken dan wanneer je zoomt tot 200 mm. (Hoe lager de diafragmawaarde van de lens, hoe beter je vanuit de hand bij minder licht nog scherpe foto’s krijgt.)
Het betekent ook (2) dat deze lens niet zo duur is. Echt ‘goed glas’ (zo noemen ze het) heeft een constant diafragma. (In het hele zoombereik is de diafragmawaarde gelijk.) Dus de lens blijft altijd op bijvoorbeeld f/2.8, of je nu flink inzoomt of juist niet. Zo fotografeert de 70-200mm f/2.8 VR-lens van Nikon altijd met f/2.8, ongeacht of je uitzoomt tot 70 mm of flink inzoomt tot 200 mm.
Gebruik de Focus Limit-optie voor snel scherpstellen
Laat je de camera automatisch scherpstellen, dan bekijkt de lens eerst alles wat in beeld is, veraf en dichtbij, en concentreert zich dan op datgene waarvan hij denkt dat jij erop richt. Dit duurt misschien net twee seconden. Fotografeer je vooral in de verte (bijvoorbeeld een sportwedstrijd of een vogel in een boom), stel de lens dan in plaats van op Full Focus in op Limit. Dan probeert hij niet eens scherp te stellen op zaken die twee, drie meter dichtbij zijn. Zo stelt hij sneller scherp en mis je dat ene doelpunt niet.
