Kunstenaar Wim Tellier maakt grootschalige kunstinstallaties door foto's te integreren in omgevingen als een vorm van landscape art.
Hij vergaarde internationale erkenning met de volgende kunstprojecten: 'We Wish' in 2006, waarbij hij een blow-up van zijn zoontje van 600 m² maakte en in diverse wereldsteden integreerde, met als laatste toplokatie de Santa Monica Pier in Los Angeles; 'Protect 7-7' in 2009, met de eerste kunstinstallatie op Antarctica bestaande uit zes blow-ups van 800m2 ; in 2013 'We Drift' een kunstinstallatie bestaande uit duizend foto's van 16m2 die aan de mensen getoond werd door middel van een natuurlijke kracht, een getijdenrivier.
In 2014 realiseerde hij met Canon 2 kunstinstallaties op Tomorrowland. Eén installatie omvatte 46 camera's om een van de meest unieke groepsportretten aller tijden te maken.
Wim Tellier verlegde zijn grenzen met zijn nieuw kunstproject project TIME
Op het strand van Knokke-Heist integreerde hij een cirkelvormig beeld van 3.000m². Het is een beeld met een dubbele beeldvorming, waarvan het hoofdobject een kwetsbare krab is dat liefst duizend maal vergroot werd. De achtergrond bestaat uit fish-eye foto’s van unieke landschappen waarvoor Wim Tellier de hele wereld rondreisde. Deze beelden hebben de bedoeling de toeschouwers een open kijk op de wereld te geven.
Het grafische en logistieke aspect van het project is vooruitstrevend en revolutionair. Het fotobestand is meer dan 400 Gigabyte. Gezien deze gigantische resolutie werd het beeld gedrukt in 56 stukken die nadien naadloos aan elkaar werden gelast. Het gewicht van de foto bedraagt 1.800 kg.
De TIME foto ligt twee weken voor het casino op het strand van Knokke-Heist. Om de dimensie van de blow-up weer te geven staan er vijf kubussen van vier meter hoog. Het publiek mag over de foto wandelen om de fish-eye foto’s te bewonderen. Zonder het te weten zullen ze op die manier, o.a. door het zand aan de schoenen, bijdragen aan de gedeeltelijke vernietiging van het kunstwerk. Een treffender illustratie van de ecologische voetafdruk van de mens is nauwelijks denkbaar.
Na de expositie wordt het conceptueel beschadigde beeld in twaalf spieën gesneden. Dan gaat Wim eigenhandig de spieën integreren op twaalf toplocaties over de wereld: Madagaskar, Ethiopië, Nieuw Zeeland, Portugal, IJsland, Mongolië, Bolivië, Ierland, Nepal, Rusland, Marokko, Patagonië.
Elke locatie vertelt dan een eigen, uniek verhaal om de impact te laten zien van de mens op de planeet.
